Joʻra Fozil (Joʻra Fozilov) 1949 yil 5 oktyabrda Buxoro viloyati, Romiton tumanidagi Musicha qishlogʻida oʻqituvchi oilasida tugʻildi. Oʻrta maktabni tugatgach (1966), Romiton tumani bosmaxonasida harf teruvchi, musahhih, adabiy xodim boʻlib ishladi, armiya safida xizmat qildi (1968–1970).
Toshkent davlat universiteti (hozirgi OʻzMU)ning jurnalistika fakultetida tahsil oldi. Romiton tuman gazetasida, Respublika “Mulkdor” haftanomasida, “Buxoronoma” gazetasida xizmat qildi. 2000 yildan “Romitannoma” gazetasining bosh muharriri lavozimida ishlab keladi.
Joʻra Fozilning ilk hikoyalar toʻplami “Muhabbatning bayramlari” 1991 yilda bosilib chiqdi. Shundan soʻng “Barqut mavsumi” (1992), “Buxoro elchisi” (1996), “Baxt yulduzi” (1997), “Mening qizil gulim” (1998), “Bolalikning yolgʻiz yodgori” (2000), “Buxoriyning qaytib kelishi” (2004), “Ibtido va intiho” (2005) kabi qissalari, “Ayriliq ostonasi” (2006), “Tiramoh armonlari” (2008) romanlari, “Biz lola termagan bahor” (2010) nomli hikoyalar toʻplami nashr etildi.
Adib tarjimon sifatida K. Paustovskiyning “Sevgi” romani va hikoyalarini, V. Astafyevning “Gʻamgin sarguzasht” romani hamda “Munavvar yulduzlar” qissasini oʻzbek tiliga tarjima qildi.
Joʻra Fozilga Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasining “Vatan uchun yashaylik” tanlovida “Biz lola termagan bahor” kitobi uchun uchinchi oʻrin mukofoti berildi.
Paxsa devorlar, teraklar ortidan kattakon gulobi qovunga monand Oy ko‘tarilmoqda. Uning mayin nurlari tun sukunatiga g‘arq bo‘lgan bog‘larga alla aytar, qishloq esa uxlashni istamagan bolakayga o‘xshab xarxasha qilar, hamon uyg‘oq edi.
Ўтган асрнинг 50-йилларида қишлоқда ҳосилотларнинг обрў-эътибори жуда баланд эди. Улар ҳам колхоз раисларига ўхшаб, от миниб, қўлларида қамчи ўйнатиб юришарди. Кейинчалик, 60-йилларга келиб, негадир “ҳосилот” сўзи ҳам, ҳосилотнинг ўзи ҳам орадан чиқди. Қишлоқ аҳли энди “агроном” сўзини тез-тез такрорлай бошлади. Аксарият бу сўз “ҳосилот” ўрнида ишлатилаётганини билишса-да, унинг ҳақиқий маъносини
